gisteravond leefde hij nog.
het enige waaraan ik dat zag,
was dat zijn lippen bewogen,
op zijn eentonige ademhaling.
die soms even stopte,
en oma en ik,
dan in spanning wachtte,
tot hij weer begon.
dat deed hij,
dan ook steeds weer.
maar sinds vanochtend,
niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten